Na de West-Vlaamse hereniging, besloten we de Barossa vallei, DE wijnstreek van Australie, te gaan verkennen. Eigenlijk om 2 weekskes in de wijngaard geld te gaan verdienen, maar ook om wat te genieten...
Na de vrijdag wat wijnboerkes gecontacteerd te hebben (helaas de druiven waren nog net niet plukklaar), besloten we om de zaterdag extra te genieten. Overal waren er `open cellar doors` waar je GRATIS (het magische woord!) wijn kon degusteren. Omdat potentiele klanten altijd wat extra krijgen dan de doorsnee short-slippers toerist, besloten we ons eens op te kleden. De make-over programma`s kunnen er nog wat van leren.
Eerst werd Servaas zijn vettig kopke onder handen genomen aan het plaatselijk cricketveldje, met een minder stylishe omgeving en een zak water die dienst deed als douchekop. Na een zoektocht door heel onze Golden Horse, vonden we eindelijk onze deftige kleertjes terug (We moesten wel eerst het stof eens afkloppen, wat wil je na 3.5maand).
Met Servaas in zijn beige broekske en paars hemdje en ik in bijpassend zomerkleedje waren we klaar om de degustatieteams een rad voor hun ogen te draaien. Onze roestige, oude knol plaatsten we wijselijk op een eindje van de inkomgallerijen.
Na wat trainen bij enkele kleinere wijnmerken hadden we eindelijk beet, Jacob`s Creek geloofde in ons kapitaal! Na wat lullen over de eerste glaasjes, kregen we plots 2 wijntjes voorgeschoteld die op de kaart duidelijk gekenmerkt stonden met het `NIET voor degustatie` logo. Blijkbaar hadden we ook bij deze wijntjes de bal juist geslaan qua smaak, want erna kwam hij af met een fles van volgens hem een onschatbare waarde, net toen hij de bottel ging kraken kwam zijn collega hem ervan weerhouden. Blijkbaar had die ons opgevoerd toneelstukje door... Spijtig!
Omdat het vele wijnproeven al wat naar ons hoofd gestegen was, besloten we terug te gaan naar ons gratis kampeerplekje en er ons weinig glamoureuze worst met rode bonen te gaan opeten.
Na de vrijdag wat wijnboerkes gecontacteerd te hebben (helaas de druiven waren nog net niet plukklaar), besloten we om de zaterdag extra te genieten. Overal waren er `open cellar doors` waar je GRATIS (het magische woord!) wijn kon degusteren. Omdat potentiele klanten altijd wat extra krijgen dan de doorsnee short-slippers toerist, besloten we ons eens op te kleden. De make-over programma`s kunnen er nog wat van leren.
Eerst werd Servaas zijn vettig kopke onder handen genomen aan het plaatselijk cricketveldje, met een minder stylishe omgeving en een zak water die dienst deed als douchekop. Na een zoektocht door heel onze Golden Horse, vonden we eindelijk onze deftige kleertjes terug (We moesten wel eerst het stof eens afkloppen, wat wil je na 3.5maand).
Met Servaas in zijn beige broekske en paars hemdje en ik in bijpassend zomerkleedje waren we klaar om de degustatieteams een rad voor hun ogen te draaien. Onze roestige, oude knol plaatsten we wijselijk op een eindje van de inkomgallerijen.
Na wat trainen bij enkele kleinere wijnmerken hadden we eindelijk beet, Jacob`s Creek geloofde in ons kapitaal! Na wat lullen over de eerste glaasjes, kregen we plots 2 wijntjes voorgeschoteld die op de kaart duidelijk gekenmerkt stonden met het `NIET voor degustatie` logo. Blijkbaar hadden we ook bij deze wijntjes de bal juist geslaan qua smaak, want erna kwam hij af met een fles van volgens hem een onschatbare waarde, net toen hij de bottel ging kraken kwam zijn collega hem ervan weerhouden. Blijkbaar had die ons opgevoerd toneelstukje door... Spijtig!
Omdat het vele wijnproeven al wat naar ons hoofd gestegen was, besloten we terug te gaan naar ons gratis kampeerplekje en er ons weinig glamoureuze worst met rode bonen te gaan opeten.
Je uitgeven voor columnist van 'Wine Spectator' helpt ook !
ReplyDelete;-)