Wednesday, February 17, 2010
Wijn proeven op zijn 'paas'best
Na de West-Vlaamse hereniging, besloten we de Barossa vallei, DE wijnstreek van Australie, te gaan verkennen. Eigenlijk om 2 weekskes in de wijngaard geld te gaan verdienen, maar ook om wat te genieten...
Na de vrijdag wat wijnboerkes gecontacteerd te hebben (helaas de druiven waren nog net niet plukklaar), besloten we om de zaterdag extra te genieten. Overal waren er `open cellar doors` waar je GRATIS (het magische woord!) wijn kon degusteren. Omdat potentiele klanten altijd wat extra krijgen dan de doorsnee short-slippers toerist, besloten we ons eens op te kleden. De make-over programma`s kunnen er nog wat van leren.
Eerst werd Servaas zijn vettig kopke onder handen genomen aan het plaatselijk cricketveldje, met een minder stylishe omgeving en een zak water die dienst deed als douchekop. Na een zoektocht door heel onze Golden Horse, vonden we eindelijk onze deftige kleertjes terug (We moesten wel eerst het stof eens afkloppen, wat wil je na 3.5maand).
Met Servaas in zijn beige broekske en paars hemdje en ik in bijpassend zomerkleedje waren we klaar om de degustatieteams een rad voor hun ogen te draaien. Onze roestige, oude knol plaatsten we wijselijk op een eindje van de inkomgallerijen.
Na wat trainen bij enkele kleinere wijnmerken hadden we eindelijk beet, Jacob`s Creek geloofde in ons kapitaal! Na wat lullen over de eerste glaasjes, kregen we plots 2 wijntjes voorgeschoteld die op de kaart duidelijk gekenmerkt stonden met het `NIET voor degustatie` logo. Blijkbaar hadden we ook bij deze wijntjes de bal juist geslaan qua smaak, want erna kwam hij af met een fles van volgens hem een onschatbare waarde, net toen hij de bottel ging kraken kwam zijn collega hem ervan weerhouden. Blijkbaar had die ons opgevoerd toneelstukje door... Spijtig!
Omdat het vele wijnproeven al wat naar ons hoofd gestegen was, besloten we terug te gaan naar ons gratis kampeerplekje en er ons weinig glamoureuze worst met rode bonen te gaan opeten.
Na de vrijdag wat wijnboerkes gecontacteerd te hebben (helaas de druiven waren nog net niet plukklaar), besloten we om de zaterdag extra te genieten. Overal waren er `open cellar doors` waar je GRATIS (het magische woord!) wijn kon degusteren. Omdat potentiele klanten altijd wat extra krijgen dan de doorsnee short-slippers toerist, besloten we ons eens op te kleden. De make-over programma`s kunnen er nog wat van leren.
Eerst werd Servaas zijn vettig kopke onder handen genomen aan het plaatselijk cricketveldje, met een minder stylishe omgeving en een zak water die dienst deed als douchekop. Na een zoektocht door heel onze Golden Horse, vonden we eindelijk onze deftige kleertjes terug (We moesten wel eerst het stof eens afkloppen, wat wil je na 3.5maand).
Met Servaas in zijn beige broekske en paars hemdje en ik in bijpassend zomerkleedje waren we klaar om de degustatieteams een rad voor hun ogen te draaien. Onze roestige, oude knol plaatsten we wijselijk op een eindje van de inkomgallerijen.
Na wat trainen bij enkele kleinere wijnmerken hadden we eindelijk beet, Jacob`s Creek geloofde in ons kapitaal! Na wat lullen over de eerste glaasjes, kregen we plots 2 wijntjes voorgeschoteld die op de kaart duidelijk gekenmerkt stonden met het `NIET voor degustatie` logo. Blijkbaar hadden we ook bij deze wijntjes de bal juist geslaan qua smaak, want erna kwam hij af met een fles van volgens hem een onschatbare waarde, net toen hij de bottel ging kraken kwam zijn collega hem ervan weerhouden. Blijkbaar had die ons opgevoerd toneelstukje door... Spijtig!
Omdat het vele wijnproeven al wat naar ons hoofd gestegen was, besloten we terug te gaan naar ons gratis kampeerplekje en er ons weinig glamoureuze worst met rode bonen te gaan opeten.
West-Vlaams onderonske
Om onze roots niet te verloochenen, hadden we dringend contact nodig met enige rasechte West-Vlamingen, en wie beter dan de rondtoerende Vercaigne & z’n verloofde – nogmaals van harte proficiat- Barbara. Na enig telefonisch contact ontdekten we dat onze reiswegen elkaar kruisten in het dorpke Adelaide. Afsprekend aan een obscure parking van een strand in de achterbuurten, verwelkomden we elkaar met de nodige knuffels & pakkerds. Na een –extreem nodige- pitstop bij de lokale ‘bottleshop’, brachten we de avond door, al lallend & lollend, zeverend over de koetjes & hun kalfjes en elkaar overtreffend met onze stoere Australische avonturen. Het heerst mij jullie mee te delen dat het heel pover / ernstig gesteld is met onze – voorheen excellent- recuperatievermogen. Na een gezellige avond, genietend van elkaars Westvlaams gezelschap, maakte geeneen aanstalte om dit onderonske te scheiden. Alzo bleven we 4 dagen bijeen, samen Australisch mooiste te verkennen. Tis om te zeggen, onze luiste dagen tot zover!!! Ons tijdsverdrijf bestond uit 2 hoofdactiviteiten: rondlummelen op de ongezellig parking & bij extreme hitte een duikje nemen in de nabije blauwe zee. Met de nodige tranen – Mathieus gevoelige kant e- namen we van elkaar afscheid.
PS : mijn dank gaat nogmaals uit naar Chef Mathieu & Souchef Barbara voor hun lekkere roereitaart (met kaarske) en overheerlijke pannenkoeken ter ere van mijn 26ste verjaardag!
PS : mijn dank gaat nogmaals uit naar Chef Mathieu & Souchef Barbara voor hun lekkere roereitaart (met kaarske) en overheerlijke pannenkoeken ter ere van mijn 26ste verjaardag!
Week vol bier, wijn & plezier
Australia Day ’26 januari’
Deze dag wordt hier heel patriotistisch & daarmeegaand passende wijze gevierd, nl. met bier & barbecue. In ruil voor onze hulp bij de voorbereiding, waren we ten zeerste welkom bij ons gastgezins ‘barbie’ met vrienden. Na welgeteld een halfuur verandakuisen & in Stephanies geval kookvoorbereidingen, kon het feest van start gaan. (Het leven van een Wwoofer kan toch hard zijn!) Echt extreem gezellig, bij pot & pint, al zeverend over levensbeproevingen, de namiddag doorgebracht (+/- zaterdagavond in het Westvlaams uitgaandersmilieu). Zelfs de gitaar werd opeens bovengehaald om samen enkele Australische klassiekers mee te prevelen. Een zeer geslaagde & gevulde dag.
Ons reeds gelukkig prijzend met dit alleenstaand feit, was het slechts een voorsmaakje van de komende week!
Naam: Bill Bradley
Naam: Vivienne Bradley
Naam: Jess
Naam: Jeruk
Ons “werk”
Het snoeien van de wijnranken, echter enkel tijdens weekdagen van 9h – 12h met een koffiepauze ( met koekskes) om 10h30 & nog 2 kleine uurkes na de vingers aflekkende lunch. Op voorwaarde dat het niet te warm was uiteraard, wat soms wel eens voorvalt op dit hete eiland. Conclusie: Een Luxeleventje!
Deze dag wordt hier heel patriotistisch & daarmeegaand passende wijze gevierd, nl. met bier & barbecue. In ruil voor onze hulp bij de voorbereiding, waren we ten zeerste welkom bij ons gastgezins ‘barbie’ met vrienden. Na welgeteld een halfuur verandakuisen & in Stephanies geval kookvoorbereidingen, kon het feest van start gaan. (Het leven van een Wwoofer kan toch hard zijn!) Echt extreem gezellig, bij pot & pint, al zeverend over levensbeproevingen, de namiddag doorgebracht (+/- zaterdagavond in het Westvlaams uitgaandersmilieu). Zelfs de gitaar werd opeens bovengehaald om samen enkele Australische klassiekers mee te prevelen. Een zeer geslaagde & gevulde dag.
Ons reeds gelukkig prijzend met dit alleenstaand feit, was het slechts een voorsmaakje van de komende week!
Ons feestvierend gastgezin
Naam: Bill BradleyLeeftijd: 63? jaar
Bijnaam: Jack Sparrow
Lijfspreuk: "Who's your huckleberry?"
Hobby's: basgitaar (zonder plug-in), bier brouwen, lallen, koken en wijn zuipen!
Korte Omschrijving: Deze innemende gastheer is een levensgenieter pur sang, die naarmate de dag vordert (daarbijkomdend z'n promille) volledig uit zijn schulp kruipt.
Naam: Vivienne BradleyLeeftijd: 59 jaar
Bijnaam: Viv
Hobby's: Wwoofers verwennen, Bali, diertjes vertroetelen en wijn zuipen!
Korte Omschrijving: Deze nachtraaf, weliswaar niet te bespeuren voor 10h 's morgens, genoot ten volle van alle lekkers des levens.
Naam: JessLeeftijd: 2 jaar
Bijnaam: jessygirl
Lijfspreuk: "Hug me!"
Hobby's: op je schoot liggen - pootjes omhoog en buik bloot om toch maar gestreeld te worden-, 's nachts in het geniep op bed springen, moedertje spelen over Jeruk
Korte Omschrijving: Een superlief bastaardhondje dat meer mee had van een baby, stond altijd paraat om gestreeld te worden!
Bijnaam: Poor old doggy
Lijfspreuk: "WAF"
Hobby's: gediend worden door mij - telkens hij blafte, wist ik na 2 dagen perfect wat hij wou-, gestreeld worden op z'n buikske, slapen
Korte Omschrijving: Een blinde! oude, lichtbruin gevlekte Jack Russell met maar drie pootjes, oud als hij was, lag hij voornamelijk te snurken & blafte hij als hij iets nodig had
Naam: JerukLeeftijd: 3 maand
Bijnaam: little kitten
Lijfspreuk: "Play with me"
Hobby's: krabben, Ernie & Jess pesten, alles aanvallen wat bewoog waaronder onze voetjes, klimmen, met computerkabels brielen en spinnen Korte Omschrijving: Een speels koddig rost tijgerkatje, liet in het geniep plasjes op het tapijt
Locatie
Een braakliggend domein met een vervallen schuurtje erop, eigenhands, omgebouwd tot een winstgevende wijngaard met een romantisch, rustiek plattelandswoning(ske). Binnenin was het net een levend museum met Balinese invloeden. De cottage was zelfs zo groot dat we onze eigen badkamer & keuken hadden en zelfs een prive-terraske onder de schaduwgevende wijnranken. De foto’s zeggen veel meer dan deze 47 woorden!!!
Een braakliggend domein met een vervallen schuurtje erop, eigenhands, omgebouwd tot een winstgevende wijngaard met een romantisch, rustiek plattelandswoning(ske). Binnenin was het net een levend museum met Balinese invloeden. De cottage was zelfs zo groot dat we onze eigen badkamer & keuken hadden en zelfs een prive-terraske onder de schaduwgevende wijnranken. De foto’s zeggen veel meer dan deze 47 woorden!!!
Ons “werk”
Het snoeien van de wijnranken, echter enkel tijdens weekdagen van 9h – 12h met een koffiepauze ( met koekskes) om 10h30 & nog 2 kleine uurkes na de vingers aflekkende lunch. Op voorwaarde dat het niet te warm was uiteraard, wat soms wel eens voorvalt op dit hete eiland. Conclusie: Een Luxeleventje!
Summiere Tijdslijn
2de avond: champagne nippend, home-made Belgische frietjes & verse mayonaise smullend, de avond volgekletst met Charlie, een vriendin des huizes. ( Dorpsroddel: bittere echtscheiding tss. zij & de zanger op Australia Day…)
3de avond: ‘rustavond’ met bier & pizza, genietend van de klassieke western “Tombstone”. ( Z’n surroundsystem stond zo luid dat de ramen net niet sprongen, mijn trommelvliezen jammergenoeg wel)
4de avond: gecharmeerd door ons gezelschap op 26 jan., uitgenodigd bij de schapenboer Ron & zijn echtgenote Chris. Terwijl het vlees lag te pruttelen in de ‘campoven’ (= gegraven put in z’n ‘shed’, kolen erin, pot erop & terug overgoten met hete kolen), kregen we een prive-voorstelling van z’n beste herdershonden, met slechts enkele fluitsignalen stonden alle schapen in het gelid, prachtig spektakel! In de vroege uurtjes, na het supermals schapenvlees & tientallen fosters, namen we met tollende hoofdjes afscheid van deze hartverwarmende & gastvrije familie. Een onvergetelijke avond!
Pikant Detail: Rons z’n zonen waren ook aanwezig & eentje zal Stephanie nog een tijdje blijven herinneren ( of ervan dromen). Verzonken in zijn prachtige groene ogen ( haar woorden), onder indruk van zijn gespierd, zonovergoten rugbylichaam, gefascineerd door zijn stoere job, nl. truckchauffeur van een ‘roadtrain’, mocht ze naast deze knappe 26jarige vrijgezel plaatsnemen aan tafel.
2de avond: champagne nippend, home-made Belgische frietjes & verse mayonaise smullend, de avond volgekletst met Charlie, een vriendin des huizes. ( Dorpsroddel: bittere echtscheiding tss. zij & de zanger op Australia Day…)
3de avond: ‘rustavond’ met bier & pizza, genietend van de klassieke western “Tombstone”. ( Z’n surroundsystem stond zo luid dat de ramen net niet sprongen, mijn trommelvliezen jammergenoeg wel)
4de avond: gecharmeerd door ons gezelschap op 26 jan., uitgenodigd bij de schapenboer Ron & zijn echtgenote Chris. Terwijl het vlees lag te pruttelen in de ‘campoven’ (= gegraven put in z’n ‘shed’, kolen erin, pot erop & terug overgoten met hete kolen), kregen we een prive-voorstelling van z’n beste herdershonden, met slechts enkele fluitsignalen stonden alle schapen in het gelid, prachtig spektakel! In de vroege uurtjes, na het supermals schapenvlees & tientallen fosters, namen we met tollende hoofdjes afscheid van deze hartverwarmende & gastvrije familie. Een onvergetelijke avond!
Pikant Detail: Rons z’n zonen waren ook aanwezig & eentje zal Stephanie nog een tijdje blijven herinneren ( of ervan dromen). Verzonken in zijn prachtige groene ogen ( haar woorden), onder indruk van zijn gespierd, zonovergoten rugbylichaam, gefascineerd door zijn stoere job, nl. truckchauffeur van een ‘roadtrain’, mocht ze naast deze knappe 26jarige vrijgezel plaatsnemen aan tafel.
5de avond: Overdag Bill zijn lekkere wijn aan de man gebracht op de lokale 'farmers market'. Erna een avondje in het teken van Belgie: gebraden kiekske met frietjes en mayo, een goed fris pintje, hevig supporterend voor onze Belgische trots, Justine Henin, tijdens haar finale in de Australian Open. Spijtiggenoeg wederom een weddenschap om een rood wijntje met Bill verloren. (Heeft hij al ooit een weddenschap gewonnen????)
6de avond: Brunch om 11h + overheerlijke barbecue met het nodige gerstenat, op ons geliefd terrasje met Australische klassiekers op de achtergrond.
7de avond: 'Jammend' de nacht doorgebracht ter verwelkoming van de nieuwe 50-jarige wwoofer, waarbij menig flesjes werden gekraakt.
Afscheidsavond: op een gepaste manier onze laatste avond doorgebracht....
Subscribe to:
Posts (Atom)
