Friday, November 27, 2009

The Blue Mountains

The Blue Mountains, voor de geinteresseerden: Dit national park dankt zijn naam aan de blauwe waas die de miljoenen ecaluptusbomen uistralen.

Na de helse maar veilige tocht zaten we eindelijk in de natuur… In feite was het pikdonker toen we er toekwamen en hadden we nog totaal geen idee hoe onze omgeving er ging uitzien, maar door het klein stadje en het gebrek aan autogeraas konden we toch al een beetje de rust voelen. Doordat het al zo laat was hadden we geen tijd om nog een camping te vinden en werd ons eerste overnachting in de Golden Horse ene tussen de geparkeerde auto`s langs de baan zonder enige gordijntjes, dus alle plaatselijke nieuwsgierigen of gasten die het weekend met de nodige goudgele drank hadden ingezet konden ons bezichtigen in lepeltjeshouding.

In het ochtendgloren waren we beiden al klaarwakker en volgden we het bordje naar echopoint, waar we onmiddellijk het park in een adembenemende vorm konden waarnemen. Maar vooraleer we de botienen op Australische grond konden inwijden, moesten we ons golden horse zadelen zodat we er op ons gemak in konden verblijven. Dus het werd een zoektocht naar ‘gordijntjes’, archiefbakken om ons kleren en eten in te deponeren (zodat we die propvolle rugzak niet telkens moesten ondersteboven halen), een glasfles…

De zondag dan eindelijk ons eerste stappen in het national park.. de wandeling heette ‘The Golden Stairs’ What`s in a name… (mijn kot was nog geen molshoopje in vergelijking).. En alles wat ge naar beneden doet moet ge natuurlijkerwijze ook naar boven. Dus al onmiddellijk onze kitten mogen spannen. Maar het was alleszins de moeite waard, we vertoefden net in een oerwoud met de nodige watervallen en tropische vogels (die zich maar niet lieten fotograferen ondanks mijn tevergeefse pogingen, ik voelde me net Michael Palin)

Ps.: Zoek de tropische vogel in een van de foto`s.







De maandag vertrokken we richting… (dat we er eigenlijk zelf geen idee van hadden). Tegen de vooravond dan eindelijk een klein gratis kamplaatsje gevonden (na het drie maal gepasseerd te zijn zonder het te hebben ogemerkt). Het plaatsje lag net naast een creek en heette toepasselijk Flat Rock (zoals te zien op de foto`s). De volgende ochtend op ons gemak een beetje onze reis zitten plannen en hoe het verder verliep lees je in de volgende post..



No comments:

Post a Comment